เรื่องราวของราชาวานรกับกระบองวิเศษที่ร่วมมือกันทำภารกิจอันยิ่งใหญ่โดยต้องประจันหน้ากับเหล่าปีศาจกว่า100 ตน รวมถึงราชามังกรสุดพิลึกแต่ศัตรูที่ยิ่งใหญ่เหนือกว่าปีศาจใดกลับเป็นอีโก้ของเจ้าราชาวานรนั่นเอง ไซอิ๋ว หรือ Journey to the West เป็นวรรณกรรมจีนโบราณยุคราชวงศ์หมิงอายุกว่า 400 ปี ผลงานของอู๋เฉิงเอิน เล่าเรื่องการเดินทางของพระถังซำจั๋งสู่แดนตะวันตกเพื่ออัญเชิญพระไตรปิฎกจากชมพูทวีปหรืออินเดียกลับมายังเมืองจีนซึ่งอิงเรื่องราวจากภิกษุที่มีตัวตนจริงในยุคราชวงศ์ถังก่อนหน้าอู๋เฉิงเอินจะเกิดกว่า1,000 ปีนามว่า พระเสวียนจ้างแน่นอนว่ามันอิงประวัติศาสตร์เพียงบางเบาแต่แต่งแต้มจินตนาการน่าตื่นเต้นมากมายจนผู้อ่านต้องอัศจรรย์ตรึงใจ
โดยเฉพาะศิษย์เอกของพระถังซำจั๋งที่เป็นราชาวานรผู้มีอิทธิฤทธิ์เย้ยฟ้าท้าดินนามว่าเห้งเจียหรือซุนหงอคงซึ่งอู๋เฉิงเอินได้เปรียบเปรยตัวละครนี้แทนนามธรรมของหนึ่งในไตรสิกขานั่นคือปัญญาหรือความคิดที่มีลักษณะว่องไวฟุ้งซ่านอยู่ไม่สุขแต่ก็ช่วยให้ผ่านอุปสรรคไปได้ เห้งเจียเป็นตัวละครที่มีเสน่ห์มากจนถูกนำเสนอดัดแปลงไปในหลายสื่อหลายวัฒนธรรมหนึ่งในเวอร์ชันดัดแปลงและตีความใหม่ที่ดีที่สุดคงไม่พ้น ไซอิ๋ว 95 เดี๋ยวลิงเดี๋ยวคน’ ที่มี ซิงฉือ แสดงนำและJourney to the West’ (2013) ซึ่งก็ให้บังเอิญว่ามีโจวซิงฉือทำหน้าที่กำกับอีก และเมื่อโจวซิงฉือจะสนใจอำนวยการสร้างให้แอนิเมชันว่าด้วยหงอคง จนกลายมาเป็น The Monkey King เรื่องนี้ มันจึงน่าตื่นเต้นอย่างที่สุด
และทีมงานที่ถูกเลือกมาเล่าไซอิ๋วฉบับเน็ตฟลิกซ์นี้ก็คือ แอนโธนี สตักชี ผู้กำกับที่เชี่ยวกรำในวงการเบื้องหลังจนเริ่มสร้างชื่อในหนังยาวของตนเองอย่าง Open Season (2006) ก่อนจะได้มีลุ้นเข้าชิงออสการ์สาขาแอนิเมชันในเรื่อง The Boxtrolls และหนังยังได้มือเขียนบทอเมริกันเชื้อสายจีนอย่างริตาโชมีผลงานเขียนบทให้ ‘Mulan (1998) และ ‘Toy Story 2 มาแล้วจึงนับได้ว่านี่อาจเป็นส่วมผสมที่ลงตัวไม่น้อยในการดัดแปลงวรรณกรรมจีนยอดนิยมอย่างไซอิ๋วออกมาในรสแบบตะวันตกที่ไม่ฉาบฉวยและหลงลืมความเป็นตะวันออกThe Monkey Kinอาจไม่ได้มีเส้นเรื่องที่แตกต่างไปจากเรื่องเล่าที่เราคุ้นชินลิงสวรรค์กำเนิดขึ้นจากศิลาวิเศษนั้นก็ไปขโมยกระบองค้ำสมุทรของเจ้ามังกรมาเป็นอาวุธและตั้งตนเป็นราชาของเหล่าลิงเริ่มได้ใจจึงลงนรกภูมิไปแก้ไขวันตายของตน และบุกสวรรค์ไปกินท้อวิเศษจนพระยูไลใช้กลลวงท้าให้กระโดดพ้นฝ่ามือแต่ก็พ่ายแพ้ในท้ายสุดก่อนจะได้พานพบกับพระถังซำจั๋งในอีก 500 ปีต่อมา
ทว่าสิ่งที่สติกชีและโช และอาจรวมถึงโจวซิงฉือได้เพิ่มเข้ามาคือการเชื่อมระหว่างบรรทัดเส้นเรื่อง ใส่เหตุผลแรงจูงใจ ใส่ชีวิตลงไปจนหนังมีหัวใจ โดยเฉพาะการสร้าง 2 ตัวละครสำคัญในเรื่องราวนี้ หนึ่งคือ ตัวละครลิงเฒ่า ที่เป็นผู้ผลักไสและสร้างบาดแผลในใจให้หงอคงจิ๋ว ให้ยิ่งโหยหาความรักและการยอมรับ เพราะเติบโตขึ้นมาอย่างโดดเดี่ยว กลายเป็นพฤติกรรมที่บิดเบี้ยวหลงตัวเองขาดความเข้าใจผู้อื่น และต้องการความรักจากคนอื่นอย่างไม่เลือกวิธีการ ลิงเฒ่ายังเป็นผู้ฝังคำว่าก้อนกรวดที่ไร้ค่าในฝ่ามือที่กว้างใหญ่จนกลายเป็นปมในใจของหงอคงที่ถูกนำไปโยงกับฝ่ามือพระยูไลในตอนท้ายอีกด้วย
